Mahalle Kavgası, Kayıp Aranıyor ve Lüzumsuz Adam Can Yayınları etiketiyle raflarda
Çağdaş öykücülüğümüzün temellerini atan, edebiyatımızın en özgün ve ayrıksı seslerinden Sait Faik Abasıyanık’ın eserleri Can Yayınları etiketiyle okurla buluşmaya devam ediyor. Kendine özgü yalın ve akıcı öykülerinde okuru şaşırtan, insanı ve doğayı bütün içtenliğiyle anlatmaktan geri durmayan, her şeyin merkezine insan sevgisini koyan usta yazarın bu ay okurla buluşacak eserleri Mahalle Kavgası, Kayıp Aranıyor ve Lüzumsuz Adam.
Cumhuriyet dönemi Türk edebiyatında bir mihenk noktası olan Sait Faik Abasıyanık’ın üç eseri daha Can Yayınları etiketiyle raflarda. “Kökü kendinden olan” bir yazar olarak çağdaş öykücülüğümüzün de temellerini atan Sait Faik’in şubat ayında okurla buluşacak eserleri Mahalle Kahvesi, Kayıp Aranıyor ve Lüzumsuz Adam.
Mahalle Kahvesi: “Dön her günkü hayatına.”
“Yeniden doğulmaz. Doğsan bile n’olacak? Seni iki senede, iki senede değil, iki günde aynı insan ederiz. Aynı kendini düşünen, aynı haris, aynı kıskanç, aynı kötü huylu, aynı sarhoş, aynı budala oluverirsin. Seni aynı hastalıkla yıkmak için elimizde her şey var. Hem canım sen nasıl bir dünya istiyorsun? Görülmemiş, işitilmemiş, tadılmamış, yazılmamış, yaşanmamış… Olur mu böyle şey? Hadi gel. Dön her günkü hayatına.”
Kayıp Aranıyor: “Bir anlaşmayı devam ettiriyorlar, yalancılar!”
“Yine çarşamba, yine perşembe, işte cuma! Cumartesi… Hele bu ertesiler yok mu ertesiler? Bu ertesiler, o kendilerini bir şey sanan insanlara benzerler. Sanki devam ediyorlar. Sanki bir bayramı, bir oh deyişi, bir sevişmeyi, bir sulhu, bir özgürlüğü, bir oyunu, bir aşkı, bir kardeşliği, bir dudak dudağa, bir anlaşmayı devam ettiriyorlar, yalancılar! Pazartesi! Yürü geç git! Lalettayin bir mart gününün lalettayin bir pazartesisi!”
Lüzumsuz Adam: “Her insandan korkuyorum.”
“Her insandan korkuyorum. Kimdir bu sokakları dolduran adamlar? Bu koca şehir, ne kadar birbirine yabancı insanlarla dolu. Sevişemeyecek olduktan sonra neden insanlar böyle birbiri içine giren şehirler yapmışlar? Aklım ermiyor. Birbirini küçük görmeye, boğazlaşmaya, kandırmaya mı? Nasıl birbirinden bu kadar ayrı, birbirini bu kadar tanımayan insanlar bir şehirde yaşıyor.”
